ślinienie
Ślinienie jest przeważnie reakcją obronną organizmu, informującą o nieprawidłowościach w jego funkcjonowaniu. Nie będziemy tu pisać o wrodzonych skłonnościach ras, natomiast wspomnimy jaka może być tego przyczyna i jak odpowiedzieć sobie na pytanie: na ile poważny jest ten stan.
Jako opiekunowie zadajmy dobie kilka podstawowych pytań:
- Kiedy dokładnie rozpoczęło się ślinienie? (od kilku dni, przed godziną), to ważne bo każdy lekarz weterynarii o to spyta, by wykluczyć możliwą wściekliznę, czy móc właściwie dostosować leki.
- Czy nasz pupil zjadł coś poza naszą kontrolą? (zjadł ze stołu, albo na spacerze dorwał jakąś smakowitość) szukamy źródła możliwego zatrucia jak czekolada, cebula, trutka, kość, gałązka, zepsute jedzenie, mała piłka lub zabawka.
- Gdzie się bawił, przebywał, był na spacerze? (las, ogródek)- miejsca potencjalnych zagrożeń ze strony owadów lub innych stworzeń jak: mrówki, osy, pszczoły, ćmy, ropuchy, jeże.
- Czy jest słaby? Zwierzę tracące kontakt z rzeczywistością jest w stanie zagrożenia życia, podobnie jak te poniżej
- Ewentualne dodatkowe objawy towarzyszące: opuchlizna, wymioty, dyszenie albo wysoka temperatura – to informacja, by natychmiast!!!! kontaktować się z najbliższą kliniką weterynaryjną.
- Kiedy był ostatni posiłek i z czego się składał? Czy nie zbyt szybko po jedzeniu, nasz pupil rozpoczął aktywny spacer czy zabawę, co dla jelit bywa tragiczne.
Możliwe potencjalne przyczyny ślinienia:
- Zatrucie
- „Skręt kiszek”
- Połknięcie przedmiotu lub jego wbicie
- Reakcja alergiczna
- Ból zęba (popuchnięte dziąsła)
- Zaburzenia w obrębie układu nerwowego
- Napuchnięty język w wyniku cukrzycy
- Leki ich nietolerancja
- Refluks
- Przegrzanie, udar cieplny
- Ból gardła i inne infekcje związane z utratą odporności
- Owrzodzenia jamy ustnej
- Niestrawność wynikająca z nietolerancji pokarmowej
- Niepokój i strach
- Pożądanie czegoś (smakołyku, pozytywna reakcja na olejki eteryczne)
