Diety i schorzenia – kot

Dieta kota dorosłego

• Koty są ścisłymi mięsożercami, co oznacza, że ich podstawowym źródłem energii jest białko mięsa (niezastępowalne roślinnym) oraz tłuszcz (4% węglowodanów, 55 – 80% białka mięsa, 15 – 40% tłuszczu).
• Nie wolno dawać mięsa złej jakości (MOM), wieprzowiny, zbóż, roślin strączkowych – odbija się to na bardzo wrażliwym układzie moczowym, którego schorzenia są nieodwracalne.
• Najwartościowsze są ryby oraz mięso ze ścięgnami, żyłami, kośćmi i tłuszczem oraz podroby
• Zapotrzebowanie na energię kota wychodzącego i aktywnego jest 50% większe od zwierzęcia przebywającego w domu.
• Dbamy o zróżnicowaną, niemonotonną dietę kota, ponieważ nudzi mu się jeden rodzaj pożywienia; bo jest neofilem.

Dieta z chorobami nerek

• Pokarm powinien być kaloryczny, czyli białkowy bo kot sam przekształca białko w węglowodany, niezbyt tłusty.
• Białko zwierzęce – nie eliminujemy; jego rodzaj (nie ilość!) dostosowujemy do stadium choroby.
• Unikamy sodu, potasu, fosforu, produktów glutenowych, rosołu, puryn, stosujemy suplementację wapniową.
• Dbamy o poziom witamin z grupy B, oraz tych rozpuszczalnych w tłuszczach jak D, A, K.
• im więcej wody w pokarmie, tym lepiej, dlatego nie dla karm suchych., puszki też nie są wskazane ponieważ zawierają sód i ponadprzeciętną ilość fosforu.
• Zioła: lubczyk, estragon, bazylia, tymianek, nagietek, rdest, mydlnica, żywokost, kozieradka, skrzyp.

Dieta otyłych, po sterylizacji/kastracji

• W sytuacji, kiedy zwierzę nie zmienia swoich codziennych rytuałów, jest nadal aktywne, nie ma potrzeby zmian w podaży pokarmu i stosujemy dietę „PETs’DIET” kota dorosłego.
• Szczególnie reprezentanci płci męskiej, którzy po zabiegu przestają wyrażać zainteresowanie aktywnością poza domem, tym osobnikom należy wdrożyć dietę dla kotów po kastracji.
• Otyłość, żarłoczność może być efektem nieprawidłowego poziomu hormonów tarczycy, czy aminokwasów.
• Brak aktywności ruchowej przekłada się na pojawienie się przedwcześnie chorób, prowadzących do dyskomfortu życia i przedwczesnej śmierci zwierzęcia. Dlatego warto aktywnie spędzać czas ze swoim pupilem, angażując go ruchowo.
• Bardzo często właściciele chcąc rekompensować zabieg sterylizacji/kastracji podwyższają ilość podawanego jedzenia, choćby w przekąskach. Poziom hormonów stabilizuje się po 6 miesiącach osiągając ten sam, co przed zabiegiem.
• Żadna dieta nie powinna być nagła i drastyczna, ale konsekwentna (bez smakołyków). Posiłki początkowo powinny być podawane częściej, w małych ilościach; w pierwszej kolejności mokra surowa, potem tłoczona lub suszona (nie sucha, ekstrudowana)
• Właściwe jedzenie pupili z dodatkowymi kilogramami powinno się opierać na wysokiej jakości białka, zdecydowanie mniejszej ilości węglowodanów, bo lepiej by pupil jadł bardziej tłusto niż węglowodanowo.